#17: Future Vision of CGI

W ten weekend Radio świętuje 53 urodziny, co rokrocznie wiąże się z ciekawymi, specjalnymi projektami i audycjami. W tym roku wykorzystałem tę okazję, żeby wraz z redaktorem Gawrońskim dotknąć pierwszy raz (powierzchownie, niestety, ale wszystko przed nami) tematu dubu, a także znalazłem pretekst, żeby wrócić do kilku klasyków z czasów prosperity ambient techno (jednego z moich ulubionych okresów w muzyce). „Little fluffy clouds” The Orb, „Papua New Guinea” Future Sound Of London, „Halcyon and on and on” Orbital (mam nadzieję, że latem usłyszę na żywo) – te nagrania traktuję trochę bezkrytycznie, słuchając ich regularnie co trzy-cztery miesiące.

Jedną z rzeczy naturalnie kojarzących mi się z FSOL są dziś archaiczne, wtedy przyszłościowe i wizjonerskie, niemal w całości składające się z grafiki komputerowej (lub bardziej fachowo – CGI) teledyski. Naturalnie, zestarzały się dość mocno (zresztą podobny zarzut można postawić 90% nagrań gigantów ambient techno – to los, który wyjątkowo boleśnie dotyka nagrania elektroniczne), ale są zarazem świadectwem nie tak dawnych czasów, gdy wielu twórców zachłysnęło się SUPER GRAFIKĄ i przez to w MTV co jakiś czas musiał pojawić się klip wykorzystujący CGI. Jeśli czyta tego bloga ktoś młody, wychowany na HD i grafice bardziej perfekcyjnej niż rzeczywistość, to zachęcam do sprawdzenia, co kiedyś oznaczało pojęcie „animowany komputerowo teledysk”. Temat jest długi, dziś z braku czasu tylko trzy starocie plus jeden świeżak.

1. Pet Shop Boys – Can you forgive her? (1993)

Zrobię krzywdę każdemu, kto kojarzy PSB tylko z „Go West”. Nie dam głowy, ale to chyba był jeden z pierwszych przypadków, gdy mega-popularny zespół sięgnął po CGI. No ale mówimy o Pet Shop Boys, jednym z najbardziej ŁEBSKICH i myślących do przodu popowych zespołów w historii, itd…Reżyseria Howard Greenhalgh.

2. Future Sound Of London – Lifeforms (1994)

Nazwa, brzmienie, oprawa wideo – we FSOL wszystko było (i jest nadal, tylko nieco już zakurzone) spójne, także dzięki temu, że wszystkim tym zajmowali się niemal w całości sami muzycy, Garry Cobain i Brian Dougans. Na discogs.com użytkownik We.Have.Explosive pisze, że istnieje 40-minutowy ‚teledysk’ do muzyki z Dead cities, czego nie mogę teraz zweryfikować (może ktoś wie?), ale pamiętam dość dobrze z pierwszej ręki inne klipy, w tym ten. Naprawdę, można było w 1994 roku, zwłaszcza mając 12 lat, uwierzyć, że przyszłość już jest, XXI wiek za pasem, i latające samochody z Jetsonów to nie jest aż taka fikcja.

3. Sven Vath – Harlequin: The beauty and the beast (1994)

Kto oglądał w latach 90 niemiecką Vivę, ten na pewno to widział. Bałem się kiedyś tego teledysku, nawet po kilku obejrzeniach byłem przekonany, że w następnej sekundzie pojawi się jakiś upiorny robot albo maszyna tortur. Jedną z charakterystycznych cech teledysków CGI były światy wręcz nieludzkie, zmechanizowane albo wypełnione psychodeliczną kryptofauną i florą. I w sumie wolę taką, nieco zmurszałą, fantazję niż przyziemność hiper-HD-realizmu.

4. Maria Minerva – Luvcool (2011)

Jak każda estetyka, tak i fantazyjne, stare CGI doczekało się swojego powrotu, choć nie zanosi się na większy trend retro-graficzny. Estonka Maria Minerva jeden ze świetnych singli z Cabaret cixous oddała w ręce grafików z Image Masters Ltd., i wyszedł im teledysk trochę na przecięciu obu opisywanych wyżej trendów w grafice komputerowej. Z jednej strony wiele przedmiotów wygląda „dobrze”, jest wysoka rozdzielczość, detale i HD, a z drugiej klimat teledysku prawie każdą klatką mówi „I love 90s CGI!”. Tropów jest zresztą więcej – na początku mamy trzy plansze z napisem „New world”, co mnie – może na wyrost – kojarzy się z ‚futurystycznymi’ nazwami (Future Sound Of London) czy tytułami płyt (The Orb’s adventures beyond the ultraworld) grup ambient techno. Dalej jest m.in. Arlekin (patrz: Sven Vath) i podskakujące kule (Pet Shop Boys?). Całość wyszła bardzo retrofuturystycznie – co akurat jest bardzo spójne z muzyką Minervy (którą przy tej okazji gorąco polecam).

 

Nie obiecuję, ale być może do tematu jeszcze wrócę. Dawajcie swoje typy!